Het Stift, wat voor ons, Vlaamse Belgen, een onbekend stukje Nederland was, is
ondertussen een hartverwarmend stukje van ons geworden. Het verhaal gaat zo …

In 2013 maakten wij voor het eerst kennis met het Afrikafestival te Hertme. Men had
ons warm gemaakt voor dit intieme festival; kleinschalig – gevarieerde programmatie –
goede vibes – … Dat eerste jaar kwamen we vrijdagavond op met de camper en
zondagavond weer weg. De omgeving lonkte ons om verder verkend te worden maar onze
werksituatie liet niet toe om er een extra dagje aan te breien.

Pas in 2018 hadden we de mogelijkheid om er een “lang” WE-end van te maken en bleven
we 2 dagen extra, de fietsen waren mee ! We trokken erop uit en de fietsroutes
brachten ons langs velden en weiden, langs kanalen en grote landerijen én tot in Het Stift.
Het plekje vroeg om gezien te worden, we zetten onze fietsen even aan de kant en
maakten een verkenning van dit kleine pareltje. We wilden ook wel onze dorst lessen maar
in de afspanning was men alle voorbereidingen aan het treffen voor een huwelijksfeest
later die dag. Wat een feeërieke setting om elkaar het ja-woord te geven en daar je
vrienden en familie te kunnen uitnodigen !

Maar het verhaal wordt pas merkwaardig, later in diezelfde zomer. We brengen onze
vakantie door in Portugal en maken daar kennis met de buren, Phool en Nelleke, die
Nederlanders blijken te zijn. Het klikt meteen en er volgen leuke babbels. Tot op een
gegeven moment ter sprake komt van “waar” zij en wij ergens in onze thuislanden wonen.
We geven aan niet veel plaatsen in Nederland te kennen maar dat we in de vorige
julimaand wel een mooie fietstocht hebben gemaakt in de ruime omgeving Borne –
Weerselo. Zij staren ons ineens aan zonder woorden … euhh … dit is wel heel toevallig …
Wij wonen daar en meer bepaald in Het Stift. Het hoeft geen betoog dat alle details die
wij van dit kleine paradijsje nog wisten werden opgesomd en zij een tikje verbaasd waren
van onze opmerkzaamheid. (met o.a. de toestand van het fietspad dat hier en daar toch
beter zou kunnen …)

Ook ná Portugal hielden we contact. Bij ons eerstvolgende festivalbezoek, wellicht 2 jaar
later -omdat we om en om deden met een folkfestivalletje in Gooik (B)- zouden we beslist
een ommetje maken langs Het Stift, waar we sowieso welkom werden geheten. Maar
toen kwam Covid 19. Landsgrenzen werden gesloten en had je niet het juiste pasje kwam
je er niet in ! Het leken wel oorlogstoestanden ! En het duurde zo lang …

Zo belanden we in 2023. En ja, wij én het Afrikafestival hebben Covid 19 overleeft !
Reeds in januari worden de “early bird” tickets gekocht en er wordt meteen een berichtje
gestuurd naar Phool en Nelleke om onze komst aan te kondigen. En ja hoor, op di 4 juli,
was het eindelijk zo ver en zagen we elkaar “live” weer in Het Stift, een verborgen
pareltje in dat grote Nederland. We werden verwend met een heerlijke maaltijd, waarvan
zo goed als alle ingrediënten uit eigen tuin kwamen. Nadien maakten we samen een
rondwandeling en het lijkt er nog mooier en beter onderhouden dan dat we in onze
gedachten hadden, prachtig gewoon. Het moet heerlijk zijn om hier te wonen.

Karine en Rutger
juli 2023